ENCYKLOPEDIA Z RUDZIKIEM
Sieć ornitologiczna
Sieć ornitologiczna zwana też „japonką” lub „siecią japońską” jest podstawowym narzędziem służącym do chwytania ptaków (i nietoperzy) do celów naukowych. Składa się z wieszanej pionowo cienkiej siatki zrobionej z nici najczęściej nylonowej, rzadziej poliestrowej (pierwotnie jedwabnej) oraz linek stanowiących jej „szkielet”. Sieć rozwieszana jest na tyczkach a całość mocowana naciągami.
Sieć ornitologiczna została wymyślona przez japońskich myśliwych kilkaset lat temu. Jej użycie zaobserwował oficer amerykańskiej armii okupującej Japonię po II Wojnie Światowej, Oliver L. Austin Jr., który był jednocześnie zapalonym ornitologiem. W 1947 opisał metodę i sprowadził kilka siatek do USA, rozpoczynając swoistą rewolucję w ornitologii. Dzięki łatwości użycia i skuteczności nowej metody, liczba ptaków obrączkowanych na świecie wzrosła kilkakrotnie.