ENCYKLOPEDIA Z RUDZIKIEM
Obrączka ornitologiczna
Jest to swojego rodzaju etykieta nakładana na nogę ptaka, umożliwiająca indywidualną identyfikację osobnika. Jest to zazwyczaj metalowy lub plastikowy pierścień zakładany na skok, wyjątkowo goleń lub na skrzydło (tzw. obrączka płetwowa stosowana u pingwinów). Na każdej obrączce wytłoczony jest adres kontaktowy (najczęściej nazwa centrali ornitologicznej danego kraju, adres strony www. takiej centrali lub numer kontaktowy numer telefonu) oraz niepowtarzalny kod (najczęściej złożony z liter i cyfr). W trakcie obrączkowania ptaki są oznaczane co do gatunku i – o ile to możliwe – płci i wieku, następnie mierzone i ważone, po czym wypuszczane na wolność. Często zbierane są dodatkowe informacje, np. na temat stanu upierzenia, poziomu otłuszczenia, czy obecności pasożytów. Wszystkie dane dotyczące osobnika są na bieżąco dokumentowane przy użyciu odpowiednich formularzy. Późniejsze, ponowne stwierdzenie ptaka, czyli odczytanie niepowtarzalnego kodu literowo cyfrowego (tzw. „wiadomość powrotna”), może dostarczyć danych na temat długości, terminów i tras migracji, śmiertelności, terytorialności, zachowań żerowiskowych i innych aspektów biologii i ekologii ptaków.